Nie wchodząc w szczegóły łatwo zauważyć, że stawiając tylko końcowe zadania i zwiększając przez to stopień samodzielności podwładnych, czynimy ich pracę bardziej interesującą, pobudza­my ich inicjatywę i gorliwość, ale zarazem wymagamy od nich większego wysiłku i — w razie niedostateczncyh kwalifikacji oraz w razie silnego powiązania sposobów działania różnych współpra­cowników — narażamy się na większe błędy w koordynacji pra­cy. Udzielając szczegółowych instrukcji zmniejszamy poczucie od­powiedzialności pracowników, ograniczamy pole ich inicjatywy i zadowolenie z pracy, ale też zmniejszamy wymagania kwalifi­kacyjne, wysiłek osobisty i prawdopodobieństwo błędów wynika­jących czy to z braku umiejętności poszczególnych członków ze­społu, czy też z braku koordynacji ich pracy. Problem, który rozpatrywaliśmy tu z dynamicznego punktu widzenia, wyraża się w organizacji rozpatrywanej statycznie w za­gadnieniu rozpiętości kierowania (4.3.1.) oraz w zagadnieniu cen­tralizacji i decentralizacji decyzji wykonawczych.

Iwona Kaczmarska

Witam na moim blogu! Nazywam się Iwona Kaczmarska i jestem z wykształcenia finansistką, bloga prowadzę w formie odskoczni od pracy, pisanie to moja pasja dlatego chce się z Wami dzielić informacjami z zagmatwanego świata biznesu i finansów.