Bez gruntownego przygotowania matematycznego zarówno autora, jak i czytelników, nie byłoby celowe wnikać w tej książce w szczegóły techniki „optymalizowania decyzji”. Musimy się tu przeto zadowolić wskazaniem niektórych źródeł oraz pewną liczbą uwag natury ogólnej. Zaczniemy przy tym od polskiej literatury oryginalnej i przekładowej. Lange podaje przykład dziesięciu rodzajów problemów, dla których obmyślono matematyczna techniki optymalizowania decyzji, i wyraża pogląd, że „można je ująć w następujące cztery klasy: 1) modele zamkniętego szlaku, 2) modele przydziałów, 3) modele mieszanki oraz 4) modele programowania dynamicznego” [Lange 1967, s. 54], Autor stwierdza przy tym wyraźnie, że „teoria programowania jest częścią prakseologii” [tamże, s. 15]. W terminologii innego wybitnego polskiego autora, zajmującego się tą problematyką, W. Sadowskiego, „metodami” (osobiście wolałbym nazwać je „technikami”), „które umożliwiają efektywne wyznaczanie decyzji optymalnych… zajmuje się nauka, zwana badaniami operacyjnymi” [Sadowski 1963b, s. 10].
Written on Lipiec 5th, 2012 by Iwona Kaczmarska
PRZYGOTOWANIE MATEMATYCZNE

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )