Można założyć, że „czas wolny” danej osoby jest wypełniony zajęciami mającymi pewną wspólną cechę .Zajęcia te mierzone są czasem zegarowym, zaś ich suma (łącz­nie z czasami zajęć, które nie mają cechy z) bilansuje się do pewnego czasu t (doba, tydzień, miesiąc, rók).Wiadomo jednak, iż w jednym i tym samym czasie wykony­wać mcżna kilka zajęć równocześnie. Należy zatem przyjąć, iż w zespole zajęć y_u y₂, y₃ . . . y_n, realizowanych równocześnie, jedno zajęcie jest główne w tym sensie, że podporządkowuje so­bie zarówno czas trwania, jak i charakter zajęć jemu towarzyszą­cych. Takie zajęcie główne mieści się w zbiorze zajęć, które bilan­sują się do czasu t, natomiast zajęcia towarzyszące — ze zrozumia­łych względów — są z tego bilansu wyłączone. Należy więc stwierdzić, że jeśli „czas wolny” określa się poprzez rodzaj wy­pełniających go zajęć (gdzie kryterium jest cecha 2), to cały „czas wolny” jest sumą tych zajęć głównych i towarzyszących, kitóre mają cechę .

Iwona Kaczmarska

Witam na moim blogu! Nazywam się Iwona Kaczmarska i jestem z wykształcenia finansistką, bloga prowadzę w formie odskoczni od pracy, pisanie to moja pasja dlatego chce się z Wami dzielić informacjami z zagmatwanego świata biznesu i finansów.