Można założyć, że „czas wolny” danej osoby jest wypełniony zajęciami mającymi pewną wspólną cechę .Zajęcia te mierzone są czasem zegarowym, zaś ich suma (łącznie z czasami zajęć, które nie mają cechy z) bilansuje się do pewnego czasu t (doba, tydzień, miesiąc, rók).Wiadomo jednak, iż w jednym i tym samym czasie wykonywać mcżna kilka zajęć równocześnie. Należy zatem przyjąć, iż w zespole zajęć yu y2, y3 . . . yn, realizowanych równocześnie, jedno zajęcie jest główne w tym sensie, że podporządkowuje sobie zarówno czas trwania, jak i charakter zajęć jemu towarzyszących. Takie zajęcie główne mieści się w zbiorze zajęć, które bilansują się do czasu t, natomiast zajęcia towarzyszące — ze zrozumiałych względów — są z tego bilansu wyłączone. Należy więc stwierdzić, że jeśli „czas wolny” określa się poprzez rodzaj wypełniających go zajęć (gdzie kryterium jest cecha 2), to cały „czas wolny” jest sumą tych zajęć głównych i towarzyszących, kitóre mają cechę .
Written on Maj 14th, 2011 by Iwona Kaczmarska
POMIAR ZAJĘĆ

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )