Zagadnienie nie obce jest oczywiście także psychologom. Ostatnio wkracza ono w dziedzinę cybernetyki, o czym przekonamy się za chwilę omawiając koncepcję M. Mazura. Mamy do dyspozycji cały szereg prób typologicznego uporządkowania rodzajów decyzji. Zajął się tym już Ch. Barnard, którego ujęcie — niezbyt wprawdzie systematyczne — jest niezwykle cenne, bo opiera się na ogromnym osobistym doświadczeniu kierowniczym i wielkiej życiowej mądrości autora [Barnard 1958, passim, a głównie s. 185—194].Najczęściej obecnie spotykana systematyzacja rodzajów decyzji grupuje je zależnie od stopnia znajomości sytuacji przez decydenta, rozróżniając decyzje w sytuacji 1) pewności („modele deterministyczne” — gdy znana jest sytuacja i zachodzące w niej zależności przyczynowe), 2) ryzyka („modele probabilistyczne” — gdy choćby jedna z tych okoliczności nie jest znana, ale znane i obliczalne jest jej lub ich obiektywne prawdopodobieństwo, w razie dostatecznie wielkiej liczby przypadków danego rodzaju), 3) niepewności („modele strategiczne” — gdy decydent nie zna żadnej z tych wartości).
Written on Sierpień 30th, 2012 by Iwona Kaczmarska
NIEOBCE ZAGADNIENIE

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )