Co więcej — kierownictwo pełni w stosunku do wykonawców rolę wprawdzie niezmiernie ważną, ale w istocie rzeczy, jak to nazwał J. Lutosławski [1959, s. 7], służebną. Nie po to wykonuje się zlecenia kierowników, by mieli oni kim i czym kierować, lecz po to się kieruje, by jak najsprawniej mogły być spełniane żąda­nia wykonawców. „Chociaż na pierwszy rzut oka zarządzanie gó­ruje nad wykonaniem, „kieruje” nim, to w ostatecznym rachunku interesuje nas nie zarządzanie, lecz wykonanie; zarządzanie wy­stępuje więc nie w roli czynnika podstawowego, lecz pomocni­czego” [Organizacija i uprawlenije 1968, s. 50],Przez długi czas poświęcano niemało wysiłków, próbom okreś­lania cech psychicznych, które powinny charakteryzować „dobre­go kierownika”. Próby te na ogół nie dają wyników. Zdaniem Z. Pietrasińskiego [1962, s. 31] „nie ma właściwie specjalnego, od­rębnego i jednolitego typu osobowości przywódcy… Co więcej — nawet istnienie odrębnych zdolności kierowniczych okazało się wątpliwe”. Inne źródła w tej sprawie — por. [Zieleniewski 1967a, s. 396].

Iwona Kaczmarska

Witam na moim blogu! Nazywam się Iwona Kaczmarska i jestem z wykształcenia finansistką, bloga prowadzę w formie odskoczni od pracy, pisanie to moja pasja dlatego chce się z Wami dzielić informacjami z zagmatwanego świata biznesu i finansów.