Bliższy rzeczywistości wydaje się intuicyjny pogląd sformu­łowany jeszcze przez H. Fayola, że im wyższy szczebel kierowa­nia, tym mniej potrzebne wyspecjalizowane wiadomości i umiejęt­ności, a tym ważniejsza ogólna „umiejętność kierowania”. Sądzę, że na umiejętność tę składają się różne cechy osobowości. Wystę­pują one raz w takim, a kiedy indziej w innym zestawie. I — za­leżnie od rodzaju kierowanej instytucji i od cech osobowości prze­ważających u bezpośrednich i pośrednich podwładnych — raz bar­dziej, a kiedy indziej mniej skutecznie przyczyniają się one do sprawności kierowania. Dwie chyba tylko (w istocie rzeczy bardzo złożone) cechy są zawsze konieczne. Rzecz dziwna, nie występują one w tej formie w żadnym spośród zestawień cytowanych przez Z. Pietrasińskiego ani w zestawieniu M. Raczyńskiego i Z. Tyrki. Są to: umiejętność pozyskiwania u podwładnych rzeczywistego autorytetu (5.1.2.) i umiejętność patrzenia na zadania instytucji w sposób syntetyczny i z daleką perspektywą czasową.

Iwona Kaczmarska

Witam na moim blogu! Nazywam się Iwona Kaczmarska i jestem z wykształcenia finansistką, bloga prowadzę w formie odskoczni od pracy, pisanie to moja pasja dlatego chce się z Wami dzielić informacjami z zagmatwanego świata biznesu i finansów.